Το λες στιγμές,

κομμάτια ζωής,

Κατάματα κοιτώ τη ζωή και απορώ

Το παιχνίδι αρχίζει

Παίζει μ’αντίπαλο την καρδιά

αντίπαλο και μια λογική

Συχνά σφυρίζω,

γελώντας ξέρω να χάνω

ξέρω να ηττώμαι και ξέρω

να ξαναπαίρνω την αυτοπεποίθηση  μου πίσω.

Μοιάζει με εκείνο το αίμα που παίρνω πίσω όταν χτυπάω.

Μια εκδίκηση που δεν χαρίζεται σε καμία λογική.