Ανοίγω τα τεφτέρια μου,
σήμερα. Νυχτώνει, νύχτωσε…. Χειμερινός ουρανός… ξεκουράσου λέω. Και ανοίγω τα
τεφτέρια μου…. Χαμένη Ατλαντίς …. Διαπιστώνω εμμονές με το χρόνο… τόπο… όπου γη
και πατρίς… μές στα μάτια μου περνάνε… ξετυλίγονται και πάνε….σκέψεις… μπόλικες
αλλά όχι αυτές που εγώ θέλω… εγώ ψάχνω τις λυτρωτικές, αυτές που με ωθούν να
γράφω εδώ… εδώ η σπηλιά μου, εδώ και η πατρίς μου. Γεμάτη αρχές, ανησυχίες,
πόθους εμμονές, λύπες, χαρές… πρωτόπλαστος άνθρωπος… τι σου είναι… Μην
περιμένεις λογικές συνοχές… τρελή λογική και παράλογη αλήθεια…
Έξοδος…. εδώ και η είσοδος… καλωσορίζω…
μόνο εδώ, γιατί εκεί έξω θέλω την ησυχία μου. Με κουράζουν οι συνεχείς
αναταραχές και αλληλουχίες σκέψεων. Δεν είναι πως θέλω να σε αποφύγω, δεν είναι
ότι προσπαθώ να σου ξεφύγω, είναι που μες στον κόσμο που είσαι μου προκαλείς
ταραχή και δεν θέλω. Δεν θέλω, δεν ακολουθώ σε πλήθος…. Πιστεύω στο μετά δίχως
να ερευνώ. Ταραχή ψυχής και σώματος. Με ενδιαφέρει η ψυχή, το σώμα δεν θέλω να
το ακολουθήσω δεν θέλω να γίνω υποχείριο των αναγκών. Όπως και να έχει θα
ακολουθήσω το ένστικτο…. Δεν είναι τυχαίο πως αναγεννιέμαι κάθε φορά που γράφω.
Και αν δεν είναι τυχαίο τότε τι είναι…. Προκαθορισμένο? Θα μπορούσες να πεις ότι
είναι αντώνυμο του? Και αν είναι προκαθορισμένο τότε ποιος το προκαθορίζει.
Υπάρχω και μου φτάνει. Μου φτάνει πως υπάρχω αφήνοντας τις ανάγκες επιβίωσης
αλλού. Δεν είμαστε μόνοι μας. Δεν νιώθω μόνη. Η καλύτερη συζήτηση μεταξύ των
δυο είναι η ακατανίκητη βαθιά σιωπή. Σωπαίνω λοιπόν, αποστασιοποιούμαι από τον
πολύκροτο κόσμο και διαλέγω τον δρόμο της σιωπής, όπως διαλέγω και αυτόν με τον
οποίο θα συνομιλήσω. Με ευχαριστεί. Μην με περνάς για τρελή. Δεν είμαι, το ξέρω
πως όχι. Το επιβεβαιώνει η σιωπή μου. Λέγανε κάποτε… θα υπάρξει καιρός που όλοι
θα πίνουν από το τρελό νερό… και αυτοί που θα απομείνουν (οι εναπομείναντες λογικοί
και για τους υπόλοιπους παράλογοι) θα είναι οι περίεργοι. Σε ποιούς να ανήκεις
άραγε εσύ. Επιφανείς λογικούς η δυνητικά παράλογους. Διαλέγω τον τρόπο μου. Είναι
πως ορίζω την ευτυχία. Η ανταπόκριση δεν είναι πάντοτε λυτρωτική.
