Ακούσματα αληθινής μικρότητας αντικρίζω  θέλω να βλέπω τον ουρανό. Μόνο με αυτόν θέλω να ξεδιψάω τα μάτια μου.  Αναζητώ την απλότητά των πραγμάτων ακούγοντας μόνο τα σύννεφα που κινούνται. υπάρχει κάπου, κάπως, κάτι. Υπάρχει θεός, σιωπηλός και ενεργός σε κάθε αναπνοή μας. Είναι που η ματαιοδοξία μας κάνει να κοιλοπονούμε, να τρίβομαι τα μάτια μας από την κούραση που πηγάζει από πράματα πολύπλοκα, πολυφιλόδοξα. Προστρέχω σε ότι μη φιλόδοξο. σκέψου καθαρά δεν είναι που μιλώ για αισιοδοξία, αυτή η λέξη εξάλλου αντηχεί και ζωηρή και φωτεινή και χαρούμενη, είναι που μιλώ για την φιλοδοξία. Αναρωτιέμαι λοιπόν, λογής, λογής άνθρωποι, έχουν μια φιλοδοξία ατελείωτη. Μπορούμε άραγε να πούμε ότι η τελειότητα είναι ο αυτοσκοπός και η φιλοδοξία το μέσω; Όπως δεν μπορείς να αγγίξεις την τελειότητα, και ο καθένας μας το επιβεβαιώνει έτσι και η υπέρμετρη φιλοδοξία έχει τα δικά της όρια.

Αναρωτιέμαι ποιος είναι ο λόγος που οι άνθρωποι δεν θέλουν να είναι απλοί. Ή μάλλον προσπαθούν να απλοποιήσουν την ζωή τους μέσα από μια πολυπλοκότητα των πραγμάτων. υπέρμετρο λάθος ή μάλλον υπέρμετρη παραπλάνηση. Λίγο μυαλό να είχε ο κόσμος τότε τα πράματα θα ήταν πολύ καλύτερα... λίγη ωριμότητα που λένε και στο χωριό μου.Ωριμότητα πάνω στην ουσία των πραγμάτων, για μένα δεν σημαίνει απαγόρευση της ελεύθερης βούλησης (μιας και αυτή την ορίζω και μέσω της παρορμητικότητας . Ωριμότητα για μένα σημαίνει έχω επίγνωση ότι ο κόσμος θα γίνει καλύτερος στηριζόμενος στην αρχή της υπέρμετρης αγάπης, και όχι της φιλοδοξίας. Αν ο καθένας μας, αγαπούσε οποιοδήποτε τριγύρω του ή τον αγαπούσε κάπως περισσότερο κοίτα πόσο απλά θα ήταν τα πράματα: καθόλου εγωισμός, αλληλοβοήθεια, αλληλεγγύη, κατανόηση. 

Άνθρωποι είμαστε και στην γη βρισκόμαστε.... θα ήταν παράλογο να υπάρχει ομοιογένεια των πραγμάτων, αλλά δεν μιλώ γι'αυτό.... μιλώ για τα χαρακτηριστικά που ο καθένας μας έχει σαν κτήμα του και αν σε αυτά οι αναλογίες ήταν λίγο παραπάνω σε όσα ανέφερα. 

Ρυθμός ασταθής λοιπόν, ακόμα και για να παρακολουθήσω την ίδια μου την συνοχή σκέψεων. Σταματώ την πολυλογία και την ανακάλυψη της ουσίας των λέξεων και επιστρέφω σε αυτό που τόσο δεν επιθυμώ. 

Αυτό είναι "δειλότητα"