Ισοβαθμίζω τις ισορροπίες μου με την πραγματικότητα. Βλέπω και διευρευνώ αυτό που φαίνεται βέλτιστο. Ξυπνώ εμπνεύσεις και διαισθάνομαι πως κάπου τα πράματα αρχίζουν και αλλάζουν. Έρχομαι σε επαφή με ένα νοητικό κόσμο και οσμίζομαι την αίσθηση του νιώθω. Είναι πως... πριν μια δεκαετία αγωνιούσα για το γίγνεσθαι, κάπως τώρα όμως νιώθω πως το διαισθάνομαι. Είναι αλήθεια...αφουγκράζομαι...πως ο χρόνος που με τρόμαζε, τώρα ειναι διαχειρίσιμος, τώρα πατώ σταθερά σε ασταθές περιβάλλον. Νιώθω, πως οι αρχές μου αναδιαμορφώνονται, δεν μου αρέσει η προσαρμογή....αν και θα έπρεπε...αλλα νιώθω πως κάτι μέσα μου αλλάζει...παρόλο που ακόμα υπάρχει αυτή η ρομαντική μελαγχολία.
Ισσοροπίες...
Ματίνα Πετροπούλου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου