Αναγκαίες αλλαγές.......

10-07-2011

Τέλος μετακόμισης (Κυριακή μετά το Πορτο Ράφτη)

Η ζωή μου σε κούτες, αναγκαίες αλλαγές.

1 μεγάλη βαλίτσα (ρούχα καλοκαιρινά και μπουφάν)

1 σακούλα σκουπιδιών καλοκαιρινά

2 σακούλες χειμωνιάτικα

4 κούτες βιβλία

1 κούτα μπιχλιμπίδια

1 σακούλα φαρμακείο

1 σακούλα άπλυτα και μαξιλάρια

1 αρμόνιο

Και όλα τα υπόλοιπα δωρεές. Το συναίσθημα περίεργο. Αναγκαία Αλλαγή, αναγκαίο συναίσθημα-περίεργο. Μια πολυκατοικία τρία χρόνια. Εξαρτήσεις από τα υλικά. Εξαρτήσεις από τις αισθήσεις : αυτές τις 5. Τώρα πιο το συναίσθημα; Δεν το λες νοσταλγία, δεν το λες μοναξιά, το λες στιγμές, στιγμές γεμάτες. Το λες κομμάτια ζωής, το λες αναμνήσεις από ανθρώπους. Ήρθαν, περιμέναν και έφυγαν. Ήρθαν, πέρασαν και έμειναν. Μετρημένοι στα δάχτυλα του ενός χεριού, όσοι έμειναν. Αγαπημένοι φίλοι-ες, περίεργοι-ες, εραστές. à Αναμνήσεις μετρημένες όσοι και οι δείκτες του ρολογιού για το κάθε τικ-τακ του δευτερολέπτου. Γιορτές,  μαθήματα, διαβάσματα, διαμάχες, τρέλες, έρωτες. Η μουσική παίζει πια σε μια δεμένη από «εύθραστο» μονοτική ταινία στερεοφωνικό που με συνόδεψε αυτά τα 6 χρόνια ζωής, συναισθημάτων, πόνου, λύπης και χαράς. Είναι περίεργο να αφήνεις  ένα τόπο τόσο συνειδητά, τόσο που με τρομάζει. Πάντα υπάρχει αυτή η αμφιβολία μέσα μου. Τόσες πολλές φορές και τόση ταραχή, μερικές φορές για το τίποτα, τόσο που σκόνταφτα πάνω σε λάθη. Και η μουσική θα σταματήσει να παίζει μόνο όταν το πω εγώ ή όταν κοπεί το ρεύμα. Ζωή χωρίς μουσική είναι σαν το φυστικι χωρίς τσόφλι.

Έλεγα λοιπόν συνειδητή ρεαλιστικότητα, πράξη με συνειδητές συνέπειες (δεν περίμενα πως οι συνειδητές πράξεις μπορούν να προκαλούν αμφιβολία).

Μια νέα αρχή λοιπόν, έτσι πρέπει να σκέφτομαι για να μην λυπούμαι γ’αυτά που αφήνω, ή που με αφήνουν.  Από την μία δεν αλλάζει τίποτα με το να τα φέρνω στην μνήμη, μόνο συνειδητοποιώ πόσο άλλαξα εγώ και πόσο μακριά είχα φύγει από αυτά παρά το κοντινό χρονικό της απόστασης  του τώρα με το τότε. Ξέρεις…..τέτοιου είδους αλλαγές (μετά συνεπάγονται αυθαίρετες και ασυνείδητες αναθεωρήσεις πράξεων-πραγμάτων-ανθρώπων και απαιτούν όχι μόνο αντικειμενική απόσταση για να δεις τα πράγματα ξεκάθαρα αλλά απαιτούν να βγάλεις και συμπεράσματα από τις αναθεωρήσεις. Από την άλλη πλευρά ας μην ξεχνάμε ότι  αυτά είναι που μας καθιστούν ανθρώπους γεμάτους εμπειρίες.