Είναι χαρά κάποιου να έχει γύρω του ανθρώπους, ποιοτικούς, ανθρώπους δίχως καταπίεση, οντότητες ελεύθερες στο νου και το πνεύμα. Είναι ωραία να ξεχωρίζεις τις γιορτές όταν υπάρχει λόγος, δίχως απαραίτητα σκοπό, όταν υπάρχουν άνθρωποι που διψούν να ακούσουν αυτά που λες. Μην υποτιμάς τις μικρές γιορτές, τις μικρές συμμαζώξεις, με ανθρώπους καθημερινούς, ίσως όχι σαν εσένα (εννοώ στην ίδια φιλοσοφία, γιατί τίποτα διαφορετικό δεν έχεις άλλο) αλλά να, δεν υπάρχουν άνθρωποι που προσφέρουν λιγότερα από σένα σε μια συζήτηση. Πάντα μαθαίνεις, πάντα παίρνεις, και όταν παίρνεις ευχαριστιέσαι – την στιγμή, τους ανθρώπους, τις κουβέντες – ακόμα και αν δεν ειπωθεί κάτι ουσιώδες, κάτι το οποίο έχεις συνηθίσει τον εαυτό σου να ακούει.
Είναι ωραίο να θυμάσαι πως είναι το πείραμα. Παρατηρείς, διαλέγεις μεθοδολογία και κάνεις το πείραμα, άμα πετύχει το επαναλαμβάνεις για να δείς ότι το αποτέλεσμα είναι αυτό που βγήκε εξαρχής, αν τελικά το διαπιστώσεις προχωράς σε νέα θεωρία. Και έτσι η ζωή σε κάνει να εξελίσσεσαι , να ελίσσεσαι και να επιδιώκεις. Είμαι αισιόδοξη τώρα. Σήμερα από την μέρα τούτη έμαθα κάτι. Έλαβα μηνύματα, δεν κουράστηκα να κάνω πειράματα, απλά βγήκαν σωστά αποτελέσματα και πολύ πιο απλά ευχαριστήθηκα την στιγμή. Δεν περίμενα πως από τόσο απλές στιγμές και κουβέντες το όφελος είναι τόσο μεγάλο ή πολύ περισσότερο το είχα ξεχάσει. Είναι δύσκολο να λες ευχαριστιέσαι τη στιγμή, γιατί η στιγμή διαρκεί χιλιοστά του δευτερολέπτου, και τα δευτερόλεπτα κρατούν το λεπτό, φαντάσου λοιπόν πόσα λεπτά είναι οχτώ ώρες! Οχτώ ώρες ευχαρίστησης! Πάει καιρός που δεν είχα ευχαριστηθεί την στιγμή. Ίσως και χρόνια. Γι’ αυτό χρόνια πολλά και καλημέρα. J
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου