Η θάλασσα σου
δίχως όχθες
περπατώ στην απεραντοσύνη
σε κύματα η ευγνωμοσύνη
η θέρμη του νερού σου
με δροσίζεις
Θέλω να βουτήξω
να εξαγνιστώ
άπειρα μαργαριτάρια στο βυθό σου
δεν χρειάζομαι αέρα
ανάσα δώσε μου
στην ακτή μια αγκαλιά
νερό να πιω
από τα χείλη σου
κολυμπώ σε όνειρα
τα βότσαλα της παραλίας
σε χρώματα χιλιάδες
και άμμος
είναι σύννεφα
ξαπλώνουμε
στον ουρανό ή παραπάνω
πάμε μαζί
τα πανιά γυρισμένα
γλυκύς άνεμος της θάλασσάς σου
Χ.Κ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου